40- jarig ambtsjubileum

 

 

 

Op 1 mei 1958 vierde het Hoofd der School, de heer C.C.J. de Bruijn, zijn 40-jarig ambtsjubileum.
Uiteraard was dit aanleiding voor een groot feest, dat gevierd werd in de gymzaal van de Bellatabeleschool en waar door veel leeringen aan meegewerk werd!

Aart Hooijmeijer was de ceremoniemeester.

 

Voor het feest werd een programma opgesteld.
Na 55 jaar is het volstrekt onduidelijk wat de werkelijke inhoud van het programma geweest is.

Zo weet Toon Dijkdrent niets meer van zijn Quartet,

zijn de namen van de danseressen die Ambonese dansen ten tonele gevoerd hebben onbekend,

Het Pudding Duo is, ook in de periode ná mei 1958, geen kassucces geworden, en

is het script van "De Nieuwsgierige Kleermakersvrouw" nooit teruggevonden! 

 

Wat betreft de Jubileumballade is het anders:
de volledige tekst volgt hieronder, maar door wie werd deze Jubileumballade geschreven?
 

Veertig jaar is 't geleen
Dat ons hoofd voor de klas verscheen.
Toen droeg hij nog een zwarte jas
Maar 't was toch niet somber in de klas.
Ieder die hem daar zag staan
Wilde op slag naar school toe gaan.
Al waren de kinderen nog zo stout
De heer de Bruijn werd toch niet oud.

Lang en nog geen twintig jaar
Speelde hij het toch maar klaar
Om in hoofden nog heel dom
In te prenten iedere rekensom.
Hij vertelde van landen heel wijd
En over de goede oude tijd
Toen de Bataven, dat leuke stel,
Rondliepen in een beestevel.

Hij wees hun op zekere dag
Waar het Meer van Lugano lag.
Vertelde van landen in de zon
En van streken waar geen zon komen kon.
Van de Spoetnik wist men niets
't Beste ging je nog op de fiets.
Het Atoom was een geheel
Want gesplitst werd er niet veel.
         
Was de dag voorbijgegaan
Dan werd er toch nog veel werk gedaan.
Hij studeerde met goede kans
Voor zijn akte als hoofd en L.O. Frans.
Zijn energie werd niet gedoofd
En spoedig werd hij in Venlo hoofd.
't Schooltje was toen nog heel klein
Wat er nu is dat mag er zijn.


De heer de Bruijn deed steeds zijn plicht
Al was het het werk niet altijd licht.
Met veel geraas en een harde plof
Verdween de school in het Prinsenhof.
Duur was nu dan goede raad
Toch speelden de kinderen niet lang op straat.
Leren deden zij al vast
In andere scholen was men gast.

Snel kwam er toen een school voor nood
Het leerlingenaantal was niet zo groot.
Groter werd de school alras
In een woning kwam er ook een klas.
Het was voor ons hoofd een hele sjouw
Voordat hij stond in een nieuw gebouw.
Vier lokalen met een plein
Bleken weldra te klein te zijn.

Veel werd er al weer gepraat.
En dat had tot resultaat
Twee lokalen met een hal
Wat nog niet het laatste wezen zal.
Veertig jaren gingen voorbij.
Sommige droevig, andere blij.
Wij wensen u op dit grote feest.
Veel geluk het allermeest.
Aan de jubilaris werd een cadeau aangeboden:
Een koffergrammofoon. 

 

 

Een dansgroep, geformeerd uit de Ambonese schoolgenootjes, die iets van hun folklore lieten zien.
Is er iemand, die de juiste namen er bij kan zetten?

 

                      Het lijkt er op dat dit gezelschap 'iets' heeft opgevoerd onder de bezielende leiding van Meneer Slok, gezien de wijze waarop ze gekleed zijn.

Links op de foto Kees Elshout gearmd met ??

En wie was de dame met het toverstokje naast meneer Slok?



Het gezin van de jubilaris anno 1958.
De lege stoel, links vooraan, zal van dochter Joke zijn, die zich waarschijnlijk bij haar klas aangesloten zal hebben.

 

 

 

 

Met dank aan Aart Hooijmeijer en Ton Bierens, die de afbeeldingen en foto's beschikbaar stelde
en Joke van Markus-de Bruijn, voor de krantenknipsels